`` သားႀကီး ေက်ာင္းဘယ္အခ်ိန္လဲ... ေဖေဖပုိ႔ေပးမယ္ေလ....´´
`` ရတယ္ေဖေဖ (၁၀)နာရီကေန (၁၂)နာရီအထိ ဆရာမက မနက္ပိုင္း ဘုရားသြားမယ္ေျပာတယ္...။ ဆရာမ
ေမြးေန႔တဲ့.. သားတုိ႔ကုိ ေန႔လည္စာလည္း ေကၽြးမယ္တဲ့.... ေဖေဖမပုိ႔နဲ႔ေတာ့ ရတယ္... သားလမ္းေလွ်ာက္သြားလုိက္မယ္...ေဖေဖ
ပင္ပန္းပါတယ္...´´
သားႀကီးရဲ့ စကားေလးၾကားရတာ.... ကၽြန္ေတာ္ အားမရွိေပမဲ့ အေမာေျပပါတယ္...။ သားႀကီး မ်က္ႏွာကုိၾကည့္
ရတာ တစ္ခုခုကုိ ဖံုးကြယ္ထားပံုပါပဲ....။
`` ေရာ့ သား မုန္႔ဖုိးယူသြားလိုက္ဦး...´´ သားႀကီးကုိ ေန႔တုိင္း မုန္႔ဖုိးမေပးႏုိင္ဘူး?သံုးရက္ျခားတစ္ခါေလာက္
ေပးေနရတယ္.. မေန႔ကေတာ့ မီးေသြးအိတ္(၄၀)ေလာက္ တုိက္ေပးလုိက္ရလုိ႔ တစ္အိတ္(၁၀၀)နဲ႔ (၄၀၀၀)ေလာက္ရလုိက္တယ္..
ေန႔တစ္၀က္ေလာက္ေတာ့ နင္းလုိက္ရတာေပါ့... မိန္းမကုိမေန႔က (၅၀၀၀)ေလာက္ေပးႏုိင္တယ္... ကၽြန္ေတာ္ခ်န္ထားတဲ့ (၁၀၀၀)
ထဲက သားႀကီးကုိ (၅၀၀)ေပးလိုက္တယ္။ ကၽြန္ေတာ္ေပးတဲ့ (၅၀၀)တန္ေလးကုိယူၿပီး သားႀကီးက ၾကည့္ေနတယ္...။ သားႀကီးက
အခု (၇)တန္း ဖေအကုိ နားလည္တတ္လာၿပီ...။ ညဘက္ စာၾကည့္ၿပီးခ်ိန္ ကၽြန္ေတာ္မအိပ္ေသးရင္ အနားမွာ ေအးေအးေဆးေဆး
၀င္ထုိင္ၿပီး ႏွိပ္ေပးတတ္တယ္....
`` ေနေကာင္းရဲ့လားေဖေဖ....၊ ေဖေဖအရမ္းပင္ပန္းမွာပဲေနာ္..´´ စတဲ့ ကုိယ္ခ်င္းစာတဲ့စကားေလးေျပာတတ္
တယ္... ဒီလုိေျပာတဲ့ အခါတုိင္း သားႀကီး ေခါင္းေလးကုိ ပြတ္ေပးရင္း....
`` ဒီလုိပါပဲသားရယ္... မပင္ပန္းပါဘူး... သားစာႀကိဳးစားေနာ္...´´ လုိ႔ တုိးတုိးညင္းညင္း ျပန္ေျပာျဖစ္တယ္။
သားႀကီးက စိတ္ခ်ပါေဖေဖ... သားႀကိဳးစားေနပါတယ္တဲ့....။ တကယ္လည္း သားႀကီးက ႀကိဳးစားတယ္။ စိတ္
ေက်နပ္ရပါတယ္..။ ဒီေန႔ေတာ့ သားႀကီး မ်က္ႏွာမွာ တစ္ခုခုကုိ ျမင္မိသလုိပဲ... ဘာမွမေျပာျဖစ္ေပမဲ့ ဆုိက္ကားေလးနင္းလာရင္း
စဥ္းစားေနမိတယ္....။ ဘာကိစၥမ်ားရွိေနသလဲလုိ႔.....
``ဦးဦး.. ဦးဦး...´´ လမ္းထိပ္ေရာက္ေတာ့ သားႀကီးနဲ႔ တစ္တန္းတည္း ရံုးတစ္ရံုးကအရာရွိတစ္ေယာက္ရဲ့
သားေလးက လွမ္းေခၚေနတယ္..။ ေကာင္ေလးရပ္ေနတာကုိ အေတြးတစ္ပုိင္းနဲ႔ သတိမထားမိလုိက္ဘူး။ ေခၚသံၾကားမွကၽြန္ေတာ္
ခ်က္ခ်င္း ဘရိတ္ေလးဆဲြၿပီး ေကာင္ေလးနားကုိ ဆုိက္ကား ထုိးရပ္ေပးလုိက္တယ္...။
`` ဘယ္သြားမလဲသား....´´
`` ေစ်းသြားမယ္ ဦးဦး ေမေမလဲ လုိက္မယ္....´´ ေကာင္ေလးနဲ႔ ေျပာေနတုန္း အိမ္ထဲက အရာရွိကေတာ္
ထြက္လာတယ္...။
`` ေစ်းကုိပဲ နင္းလုိက္ ကုိ(....)၊ သား ဆရာမအတြက္ ေမြးေန႔ လက္ေဆာင္ပစၥည္းေလး သြား၀ယ္မလုိ႔´´
`` ဟုတ္ကဲ့ အစ္မႀကီး.... ´´
အခုမွ သားႀကီး မ်က္ႏွာက တစ္ခုခုဆုိတာကုိ ဘာသာျပန္မိေတာ့တယ္.... ကၽြန္ေတာ္လည္း ေတာ္ေတာ္ကုိ
ေ၀းတဲ့လူပါပဲ... ဆရာမေမြးေန႔ဆုိမွေတာ့ ေက်ာင္းသားေတြ ေမြးေန႔ လက္ေဆာင္ေလးေတြ ေပးၾကမွာေပါ့...။ အရာရွိ မိသားစုက
ပါတိတ္တုိ႔ ဘာတုိ႔လုိတန္ဘုိးျမင့္ျမင့္ေလးေတြ ေပးၾကမယ္...၊ သာမန္မိသားစုေတြကလည္း တတ္ႏိုင္တဲ့လက္ေဆာင္ေလးေတြကုိ
ေပးၾကမယ္.... ကၽြန္ေတာ့္သားႀကီးလည္း တစ္ခုခုေတာ့ ေပးခ်င္ရွာမွာေပါ့.....။
အေတြးေလးနဲ႔ နင္းလာရင္း စတုိးဆုိင္တစ္ဆုိင္ေရွ႔မွာ ရပ္ခုိင္းၿပီး အရာရွိကေတာ္နဲ႔ သူ႔သားေလးကပစၥည္း
ဆင္း၀ယ္ၾကတယ္....။
`` ကုိ(....) ခဏေစာင့္ေပးေနာ္.. ခဏေလးပါပဲ... သူ႔အေဖလည္း သြားစရာရွိေသးတယ္.. သိပ္ၾကာလုိ႔မ
ျဖစ္ဘူး.....´´
`` ဟုတ္ကဲ့အစ္မႀကီး ေျဖးေျဖးလုပ္ပါ´´ အရာရွိကေတာ္ကေတာ့ သူ႔စိတ္ႀကိဳက္ပစၥည္းေတြ၀ယ္ေနတယ္
ကၽြန္ေတာ္လည္း အျပင္းအထန္စဥ္းစားေနမိတယ္။ ဆရာမကုိ ဘာ၀ယ္ေပးရင္ ေကာင္းမလဲလုိ႔... ကၽြန္ေတာ္သားႀကီးကုိ စိတ္ေက်
နပ္ေစခ်င္တယ္ေလ...။ သားႀကီးက ဘာမွ မေျပာေပမဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြၾကားထဲမွာ... ညွဳိးငယ္ေနရွာေပမေပါ့...။ ဆင္းရဲပါမ်ားလာ
ရင္ သားႀကီး စိတ္ဒဏ္ရာ ရသြားႏုိင္တာပဲ၊ ဒီထက္ဆုိးတာက လူေတြအေပၚမွာအေတြးအေခၚနဲ႔ အျမင္ေစာင္းသြားမွာကုိကၽြန္ေတာ္
အေၾကာက္ဆံုးပါပဲ....။
ပစၥည္းေတြ ၀ယ္ၿပီးေတာ့ အရာရွိကေတာ္နဲ႔ သူ႔သားေလးျပန္ထြက္လာၾကတယ္.. ဆရာမအတြက္ လက္
ေဆာင္အိတ္ကေလးကုိ ၾကည့္ရင္း ေကာင္ေလးက ၿပံဳးေပ်ာ္ေနတယ္.. ေကာင္ေလးေနရာမွာ သားႀကီးကုိထည့္ၿပီး အေတြးနဲ႔ၾကည့္
မိတယ္...။ ဒီလုိေလး ေတြးမိေတာ့လည္း စိတ္ကူးေလးနဲ႔တင္ ကၽြန္ေတာ္ ေတာ္ေတာ္ကုိ ေက်နပ္မိပါရဲ့ဗ်ာ.....။
ဘာမ်ား ၀ယ္ေပးရမလဲလုိ႔.... ဟုိစဥ္းစား ဒီစဥ္းစားနဲ႔ ဒီေန႔အေခါက္တုိေလးေတြ ေတာ္ေတာ္ဆဲြလုိက္ရ
တယ္.... ဂိတ္ေတာင္ မထုိးရေသးဘူး (၃၇၀၀)ေလာက္ရေနၿပီ... အခ်ိန္ေတာ့ နည္းနည္း ေစာေနေသးတယ္....။
`` ေမာင္ရင္ ဆုိက္ကားအားလားကြယ္...´´
`` ဟုတ္ကဲ့ ဦး.... အားပါတယ္... ဘယ္သြားမလဲ ခင္ဗ်ာ....´´
`` ဘုရားကုိ ပုိ႔ေပးကြာ....´´
`` ဟုတ္... ဦး တက္ပါခင္ဗ်....´´
ေယာဂီ ၀တ္စံုနဲ႔ ဦးေလးတက္လာၿပီးေတာ့.... စကားတေျပာေျပာနဲ႔ နင္းလာခဲ့တယ္... (၁၀)မိနစ္ေလာက္
ခရီးေလးပါပဲ....။ ဘုရားေရာက္ေတာ့ ဦးေလးက....
`` ဦးကုိ (၁၂)နာရီေလာက္ လာျပန္ႀကိဳေပးကြာ.... ေရာ့ ...´´
`` ဟုတ္ကဲ့ ဦး ျပန္လာပါ့မယ္...´´ ေျပာရင္း သူကမ္းေပးတဲ့ ပိုက္ဆံေလးကုိယူၾကည့္လုိက္ေတာ့ ၁၀၀၀
တန္ ႏွစ္ရြက္ျဖစ္ေနတယ္...။
`` ႏွစ္ရာပဲ က်ပါတယ္ဦး.... ´´
`` ယူပါကြ.... ဦး တမင္ေပးတာပါ.. ဒီေန႔ ဦးေမြးေန႔ေလ... ကုသုိလ္ျပဳဖုိ႔လာရင္း ကုသိုလ္ျပဳတာပါ...´´
`` ဟုတ္ကဲ့ ဦး က်န္းမာပါေစခင္ဗ်ာ ဟီး´´ ကၽြန္ေတာ္ သိပ္ေပ်ာ္သြားတယ္ထင္တယ္၊ ဟန္မေဆာင္ႏုိင္ပဲ
``ဟီး´´ကနဲ ရယ္ျဖစ္သြားတယ္...။ ဦးေလးကေတာ့ ၿပံဳးရင္း လက္ျပရင္း ရင္ျပင္ေတာ္ေပၚကုိ တက္သြားတယ္....။
ေဘးဘီကုိ ၾကည့္မိေတာ့ စတုိးဆုိင္ေလး တစ္ဆုိင္ ေတြ႔ရတယ္... ထီးကေလးေတြလည္း ေတြ႔ရတယ္..
အေရာင္စံု ထီးကေလးေတြ.... ျဖတ္ကနဲ သတိရလုိ႔ ဆုိင္ထဲ၀င္ၿပီး ေစ်းေမးၾကည့္လိုက္တယ္....သံုးေခါက္ခ်ဳိး ေခါက္ထီးေလး တစ္
လက္၀ယ္ျဖစ္လုိက္တယ္... သားဆရာမအတြက္က ေခါက္ထီးေလးမွ အဆင္ေျပမွာေလ....။
ထီးကေလးကုိ ခါးၾကားထုိး အိမ္ကုိ ဒုန္းစုိင္းနင္းမလုိ႔ ျပင္ေနတုန္း ဘုရားေလွခါးထစ္ေတြအတုိင္း ဆင္း
လာတဲ့ သားတုိ႔ ဆရာမကုိ အေဖာ္တစ္ေယာက္နဲ႔ ေတြ႔ရတယ္... ဆုိက္ကားကုိရပ္လုိက္ၿပီး....
`` ဆရာမ.....´´
`` ေအာ္.... ကုိ(......) ခရီးသည္လာပုိ႔တာလား....´´
`` ဟုတ္ကဲ့ ဆရာမ... တက္ပါခင္ဗ်... ကၽြန္ေတာ္ လုိက္ပုိ႔ေပးပါရေစ...´´
`` ရပါတယ္ ကၽြန္မတုိ႔ လမ္းေလွ်ာက္လုိက္ပါ့မယ္ နီးနီးေလးပဲ....´´
`` အားမနာပါနဲ႔ ဆရာမ ေမြးေန႔လက္ေဆာင္လုိ႔ သေဘာထားေပးပါ...´´
`` ဟုတ္.... ဟုတ္ ဒါဆုိရင္ေတာ့ ေက်းဇူးပါ....´´
ဆရာမကုိ အိမ္ပုိ႔ေပးလုိက္တယ္..။ ဆယ္နာရီမထုိးေသးဘူး...။ ဆရာမအိမ္မွာေတာ့ ေက်ာင္းသားေတြ
တစ္ေယာက္စ ႏွစ္ေယာက္စ ေရာက္ေနၾကၿပီ..သားႀကီးကုိေတာ့ မေတြ႔ေသးဘူး.၊ ကၽြန္ေတာ္ အိမ္ကုိ ခပ္ျမန္ျမန္ေလး ျပန္နင္းလာ
ခဲ့တယ္။ လမ္းထိပ္ေရာက္ေတာ့ သတိရလုိ႔ ကုန္စံုဆုိင္ထဲ၀င္ၿပီး ပါကင္စကၠဴေလးနဲ႔ ထီးကေလးကုိ ထုပ္ခုိင္းလုိက္တယ္...။ ေမြးေန႔
လက္ေဆာင္ကဒ္ကေလးလဲ ပါရဲ့... ၿပီးေတာ့ ဖဲႀကိဳးေလးနဲ႔ လုပ္ထားတဲ့ပန္းကေလးကလည္းတစ္ပြင့္ပါေသးတယ္...သားႀကီးေက်
နပ္ေနမဲ့ အၿပံဳးကုိ စိတ္ကူးေလးနဲ႔ ၾကည့္ရတာ ေပ်ာ္စရာေကာင္းလုိက္တာ...။
ကၽြန္ေတာ္ အိမ္ေရွ႔မွာ ဆုိက္ကားရပ္လုိက္ေတာ့ သားႀကီးကလည္း ဆရာမအိမ္သြားမလုိ႔ ထြက္လာတာနဲ႔
ဆံုေနတယ္...။
`` ေရာ့... သား ဆရာမအတြက္ ေမြးေန႔လက္ေဆာင္....´´
ရုတ္တရက္ သားႀကီး ေၾကာင္ၾကည့္ေနတယ္....၊ ၿပီးေတာ့ ၿပံဳးၿပီးပါကင္ထုပ္ထားတဲ့ထီးကေလးကုိ လွမ္း
ယူတယ္။ ထီးကေလးကုိ ၾကည့္ရင္းနဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္လည္ပင္းကုိ ဖက္ရင္းပါးကုိ ``ရႊတ္´´ ကနဲ နမ္းလုိက္တယ္။ သားႀကီးရဲ့ ဒီအနမ္း
ေလးက ကၽြန္ေတာ့္ကုိ မနက္ခင္းအိပ္ယာထတဲ့ခံစားမွဳမ်ဳိးကုိ ေပးလုိက္သလုိပါပဲ လန္းဆန္းသြားလုိ႔ေလ.။ ကၽြန္ေတာ္သားႀကီးကုိ
ခ်ဳိင္းႏွစ္ဘက္ကမၿပီး ဆုိက္ကားေပၚ တင္လုိက္တယ္...။
`` လာသားႀကီး... ေဖတုိ႔ သြားၾကမယ္....´´
တစ္လမ္းလံုး သားႀကီး တၿပံဳးၿပံဳးနဲ႔ ထီးကေလးကုိ ၾကည့္လုိက္..။ကၽြန္ေတာ့္မ်က္ႏွာကုိ ၾကည့္လုိက္နဲ႔ သူ
ေတာ္ေတာ္ ေက်နပ္ေနတာပဲ။ ခုဏက အရာရွိသားေလးထက္ေတာင္ ပုိေပ်ာ္ေနေသးတယ္... သူ႔ထက္ေပ်ာ္ေနတာကေတာ့ သား
ျဖစ္သူရဲ့ မ်က္ႏွာကုိ အၿပံဳးေတြ ေ၀ေစခဲ့တဲ့ ကၽြန္ေတာ္ပဲ ျဖစ္မွာေပါ့.....။
ဆရာမအိမ္ကုိေရာက္ေတာ့ သားႀကီးက `` ဘုိင္.. ေဖ၊ လာမႀကိဳနဲ႔ေတာ့ေနာ္.. ေဖ အဆင္ေျပရင္လည္း
ညေနပုိင္းနားလုိက္ပါလား.... ပင္ပန္းေနေရာ့ေပါ့....´´ တဲ့။ ကၽြန္ေတာ္ၿပံဳးရင္း ေခါင္းညိမ့္ျပလုိက္တယ္...။
`` ဆရာမကေျပာတယ္ ေဖရဲ့... ခုဏက သားေဖေဖ ဆရာမကုိ ေမြးေန႔လက္ေဆာင္ ေပးၿပီးၿပီတဲ့.. အခု
တစ္ခါ သားကလည္းေပးလုိ႔ ေက်ဇူးတင္တယ္တဲ့...သားထီးေလးက ဆရာမကုိ မုိးဒဏ္ ေလဒဏ္က ကာကြယ္ေပးေတာ့မွာတဲ့....
သားကုသုိလ္ေတြ အမ်ားႀကီးရသြားၿပီတဲ့။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ ေဖေဖ့ကုိေရာ ေမေမ့ကုိေရာ ခ်ီးမြမ္းလုိက္ေသးတယ္... သားေဖေဖက
လူေကာင္းတစ္ေယာက္တဲ့ မိသားစုအေပၚ တာ၀န္ေက်တယ္တဲ့။ သားေမေမကလည္း အိမ္ေထာင္ရွင္မပီသတယ္တဲ့.. ေယာက္်ား
အေပၚမွာ အလိုက္တသိစည္းကမ္းနဲ႔ေနတတ္တယ္တဲ့၊ အိမ္ဆုိင္ေလး ဖြင့္ၿပီး ခင္ပြန္းသည္ကုိ ကူညီေျဖရွင္းေပးတယ္တဲ့ ဒါေၾကာင့္
သားတုိ႔ မိသားစုေတြက ပင္ျမင့္မွာ မပြင့္ေပမဲ့ ဂုဏ္သိကၡာရွိရွိ လွလွပပ ေမႊးပ်ံ႕တဲ့ ေဂၚသဇင္ပန္းေတြပဲတဲ့.....´´
သားႀကီးစကားကုိနားေထာင္ရင္း ကၽြန္ေတာ္မိန္းမကုိလွမ္းၾကည့္လုိက္တယ္... သူ ကၽြန္ေတာ့္ကုိ လွလွ
ပပ ၿပံဳးၿပီး သားႀကီးကုိဖက္ထားလုိက္တယ္... သားငယ္ေလးက ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ကုိ ၾကည့္ေနရင္းက....
`` သားတုိ႔က ပန္းေတြေပါ့ေနာ္´´ တဲ့၊ ကၽြန္ေတာ္ သားငယ္ေလးကုိ လွမ္းဖက္လုိက္ရင္း `` ဒါေပါ့သားရဲ့
ေဖေဖတုိ႔က ပန္းလွလွေတြေပါ့...´´ လုိ႔ ေျပာလုိက္တယ္။ သားငယ္ေလး ေက်နပ္ၿပံဳးေလး ၿပံဳးေလးၿပံဳးၿပီး `` ပန္းလွလွေလးေတြက
ေမႊးတယ္ ေဖေဖရဲ့...´´ တဲ့။ ကၽြန္ေတာ္ သိေနပါတယ္.. သားငယ္ေလးလည္း သူ႔အကုိလုိ လိမ္မာမယ္ ဆုိတာကုိေပါ့....။ ကၽြန္ေတာ္
ဒီေန႔ သားေတြအတြက္ ေအးျမတဲ့ လက္ေဆာင္ေလးကုိ ဖန္တီးေပးႏုိင္ခဲ့တယ္ေလ....။
ေအးျမတဲ့ ေမတၱာရိပ္ကေလးမ်ား ဖန္တီးႏုိင္ၾကပါေစဗ်ာ...။ (ကြန္ဆူးမား)(၆-၁၁-၂၀၁၂)
No comments:
Post a Comment