ကၽြန္ေတာ္သက္ေတာ္ေစာင့္(၂)

                         ``  တီ... တီ..တီ...  ´´ ၿခံ၀က ဘဲလ္ကုိ တစ္ခ်က္ႏွိပ္လုိက္တယ္..။ ငါး စကၠန္႔ေလာက္ျခားၿပီး ေနာက္တစ္ခ်က္ 
ထပ္ႏွိပ္လုိက္တယ္..... လူၾကည့္ေပါက္ေလး ပြင့္လာၿပီး `` ဘယ္သူလဲ၊ ဘာကိစၥလဲ´´   အသံပဲၾကားရတယ္။ `` ဆမ္ဆီယာ မာတင္
NSC က ´´  လုိရင္း တုိရွင္းေျပာလုိက္တယ္.....။

                          တံခါးက ေဘးကုိ ေလ်ာဆုိက္ ပြင့္လာတယ္... လွ်ပ္စစ္တံခါးပါပဲ....။  လူမိုက္ရုပ္ ေပါက္ေနတဲ့ ၿခံေစာင့္ လက္
မွာလဲ အေမႊးေတြနဲ႔  (Raw) နပန္းသမားပံုေပါက္ေနတယ္... ေရွ႕  တည့္တည့္မွာ ပိတ္ရပ္တဲ့ ပံုစံနဲ႔... သူ႔ မ်က္လံုးေတြကုိ တစ္ခ်က္
တည့္တည့္ ငဲ့ၾကည့္လုိက္တယ္... နည္းနည္းေတာ့ ရွဲသြားေပမဲ့  ရုိ႕ ေပးယံုေလး....။   သူ႔ အေနာက္ အိမ္ေပၚကေန လူတစ္ေယာက္
ေျပးဆင္းလာတာ ေတြ႔ရတယ္.... `` မင္းသမီး အမ္းထရက္´´  ရဲ့  PSO (ကုိယ္ေရးအရာရွိ) မစၥတာ စမတ္.....။
                          `` ဟိုင္း ဆမ္မာ.. ေမာနင္း...´´ တဲ့။ လက္ျပန္ျပလုိက္တယ္.. ငနဲသား ၿခံေစာင့္ ေနာက္ကုိ ရွဲသြားၿပီ။ စမတ္က
ေဘးခ်င္းယွဥ္ေလွ်ာက္ရင္း  ``ခင္ဗ်ား ဒီမနက္လာမယ္လုိ႔ NSC က ေျပာထားတယ္ဗ်....´´    ျပန္ၿပီးေခါင္းညိတ္ျပလုိက္တယ္......
အိမ္၀မွာေတာ့ မ်က္မွတ္တတ္ထားတဲ့ သက္ေတာ္ေစာင့္ႏွစ္ေယာက္.... လက္ႏွစ္ဘက္ကုိ ေရွ႔မွာ အုပ္ကုိင္ထားတယ္.. ရယ္ဒီဆုိတဲ့
သေဘာေလး.... ကုိယ္ဟန္ကလည္း မတ္မတ္... စမတ္က်က် ရပ္ေနၾကတယ္.... ေဘးဘီ၀ဲယာ ေခါင္းမငဲ့ပဲနဲ႔ မ်က္မွန္ေအာက္က
ၾကည့္ေနမယ္ဆုိတာ သိေနခဲ့တာပဲ.....
                           ၿခံ၀ကေန အိမ္၀ ဆင္၀င္ေအာက္အထိ ေျခလွမ္း (၅၇)လွမ္း တစ္လွမ္းကုိ တစ္ေပခဲြ နီးပါးဆုိေတာ့..... ၿခံ၀နဲ႔
ဆင္၀င္က ေပ(၈၀)ေလာက္ကြာတယ္။ ဒါက ပထမ အခ်က္....   အိမ္ႀကီးေျခရင္းဘက္ ေပ(၅၀)ေလာက္မွာေတာ့  ကားဂုိေဒါင္....
အဲဒီထဲကုိ ၀င္တဲ့ ကြန္ကရစ္လမ္း.. ၿပီးေတာ့ အိမ္ေနာက္ဘက္ကုိ ပတ္ၿပီး ေဖာက္ထားတယ္...။ ေခါင္းရင္းဘက္မွာေတာ့ အက်ယ္
(၄)ေပေလာက္ရွိတဲ့  ေက်ာက္ျဖဴေၾကြျပားခင္းထားတဲ့ လမ္းေလး....  ဂ်ပန္ျမက္ခင္းကုိ အျပည့္ စုိက္ထားတယ္။   ႏွစ္ေယာက္ထုိင္
ခံုႏွစ္လံုးစီနဲ႔  ေက်ာက္စားပဲြပါတဲ့ ၀ုိင္းက (၃)၀ုိင္း စကားလွမ္းေျပာလုိ႔ရတဲ့ အကြာအေ၀းေပါ့....   အဲဒီေနာက္မွာေတာ့  ေရကူးကန္၊
ေရကူးကန္ရဲ့ ဟုိဘက္မွာေတာ့ ကန္းထရီးဆန္ဆန္ ေဆာက္ထားတဲ့ ပ်ဥ္ေထာင္အိမ္ လွလွေလး.... ေဆးအျဖဴေလးေတြ သုပ္ထား
တယ္...။ လွလွပပ မီးဆုိင္းေလးေတြလည္း တတ္ထားတယ္.... ေတာင္ကြမ္းပင္...၊ ထင္းရွဴးပင္ ပုေလးေတြနဲ႔... ၿခံထဲမွာ ေလွ်ာက္
လမ္းမွန္သမွ်ကုိလည္း ေက်ာက္ျဖဴေၾကြျပားလမ္းကေလးေတြ ခင္းထားတယ္... မင္းသမီးတစ္ေယာက္ရဲ့ အိမ္လုိ႔.... ေျပာစရာမလုိ
ေလာက္ေအာင္ လွပၿပီး အႏုပညာဆန္ေနေလရဲ့.....။

                

                            `` အမ္းထရက္ပါ ဆမ္မာ... အီတာလုိ႔ ေခၚႏုိင္ပါတယ္...´´  လက္ကမ္းေပးလာတဲ့  မင္းသမီးကုိ လက္ဆဲြႏွဳတ္
ဆက္ရင္း `` ဆမ္ဆီယာ မာတင္ပါ.... ´´ လုိ႔ ျပန္ေျပာလုိက္တယ္....။
                            ဆုိဖာကုိ လက္ညွဳိးထုိးျပရင္း `` အပူလား... ၀ီစကီလား.. ´´ တဲ့၊`` ေသာက္ခဲ့ၿပီးၿပီ...´´လုိ႔ ျပန္ေျပာလုိက္တယ္
                           သူနဲ႔ အတူ အသက္(၄၀)၀န္းက်င္သပ္သပ္ရပ္ရပ္အရပ္ရွည္ရွည္ အမ်ဳိးသားတစ္ေယာက္..၊
 ေနာက္ၿပီး (၂၇-၂၈) ေလာက္ရွိမဲ့ အမ်ဳိးသမီးတစ္ေယာက္... ၿပီးေတာ့ စမစ္ရယ္....၊ ကၽြန္ေတာ္ရယ္ စုစုေပါင္း(၅)ေယာက္ေပါ့....။ မင္းသမီးကေတာ့
အေပၚ၀တ္ ဂါ၀န္ရွည္ အျပာႏုေရာင္ေလး ၀တ္ထားတယ္....။  ခါးစည္း ႀကိဳး အနီေလးကုိလည္း ခပ္ေပ်ာ့ေပ်ာ့ စည္းထားတယ္.... ။
ဆံပင္ကုိလည္း စည္းေႏွာင္မထားပဲနဲ႔  ဒီအတုိင္းေလးခ်ထားတယ္...။  ဘာမွ လိမ္းျခယ္မထားပဲ တင္းေနတဲ့ မ်က္ႏွာကုိၾကည့္ရျခင္း
အားျဖင့္ ခုေလးတင္ အိပ္ယာထတယ္ဆုိတာ ထင္ရွားေနတာပဲ....... လက္ထဲမွာေတာ့ လိေမၼာ္ရည္ ဖန္ခြက္ေလး ကိုင္ထားတယ္... 
ကေနဒီယန္ လူမ်ဳိးတုိ႔ စတိုင္ေပါ့.... အေမရိကန္ေတြကေတာ့  မနက္အိပ္ယာထရင္   ေကာ္ဖီ ဒါမွမဟုတ္ ႏုိ႔ေသာက္ တတ္ၾကတယ္
ေလ....။ အမွန္အတုိင္းေျပာရရင္ ေသေသခ်ာခ်ာ မၾကည့္ခဲ့ဖူးတဲ့ မင္းသမီးက  ပုရိသတုိ႔  စဲြမက္စရာ ျဖစ္ေနတယ္ဆုိတာကုိ အျပည့္
အ၀ေထာက္ခံလုိက္တယ္.....။ တစ္ခု သတိထား စဥ္းစားၾကည့္မိတယ္....။   ဘာေၾကာင့္မ်ား ခုမွ စေရာက္လာတဲ့  ကုိယ္ရံေတာ္ကုိ
ဒီလုိ ပံုစံနဲ႔ လက္ခံ ေတြ႔ဆံုတာလဲလုိ႔.... သူ႔စိတ္ထဲမွာ မဆံုေတြ႔ခင္ကတည္းက ႀကိဳတင္ ယံုၾကည္ထားလုိ႔လား..... လုိ႔။

                                `` Hey.... man...´´  လုိ႔ အစခ်ီၿပီး  သပ္သပ္ရပ္ရပ္ ကုိလန္ဘားက  စကား စေျပာလာခဲ့တယ္....။  သူ႔ေခၚပံုက
 လမ္းေဘးဆန္ေနတယ္....။ `` မင္းက NSC ကေနာ္..  ဆမ္ဆီယာ မာတင္ ဆုိတာ အင္တာနက္ထဲမွာ မေတြ႔လုိ႔... ဘယ္လုိျဖစ္
တာလဲ.....´´  ကၽြန္ေတာ္ သူ႔ကုိ ခပ္တည္တည္နဲ႔ ေစာင္းၾကည့္လိုက္ေတာ့  မထီေလးစား မ်က္ႏွာေပးနဲ႔..... ေမးထုိးၿပီး ထပ္
ေမးလာတယ္။ `` ဘယ္လုိ ျဖစ္တာလဲ´´ တဲ့...... ေအးစက္စက္နဲ႔ ခပ္ေလးေလး ျပန္ေျပာလုိက္မယ္.... `` ဆမ္ဆီယာမာတင္လုိ႔....
ေခၚ....´´ အသံနဲ႔ မ်က္ႏွာအေနအထားေၾကာင့္ ထင္တယ္ မင္းသမီးက `` ဆမ္က အေမရိကန္ မဟုတ္ဘူးလား....´´တဲ့၊ သူေျပာရင္
လည္း ေျပာခ်င္စရာ ၅ေပ ၁၁လက္မ ဆုိတဲ့အရပ္က အေနာက္မွာေတာ့ သာမန္ ခပ္က်စ္က်စ္ေလးေလ....။
                                `` No.....  I'm Myanmar.....´´ လုိ႔ ျပန္ေျပာလုိက္တယ္....  ကုိလန္ဘားက ခ်က္ခ်င္း
                                `` ျမန္မာ... ဟုတ္လား၊ ဟဲဟဲ...´´တဲ့၊ ေတာ္ေတာ္ အထင္ေသးသြားတဲ့  မ်က္ႏွာထားနဲ႔   ၾကည့္ၿပီးေတာ့
မတ္တတ္ရပ္ၿပီး မ်က္ႏွာကုိ တည့္တည့္ၾကည့္ၿပီး ေျပာလုိက္တယ္....
                                `` လာမဲ့ တနဂၤေႏြေန႔မွာ ခင္ဗ်ားအားရင္...  ျမန္မာေတြ အေၾကာင္း ေျပာျပမယ္....  အခု ခင္ဗ်ား အျပင္
ထြက္ေပး..... က်ဳပ္ မင္းသမီးနဲ႔ လံုၿခံဳေရး ကိစၥ ေျပာစရာရွိတယ္.....´´ သူ႔ကုိ ေျပာရင္း တစ္ဆက္တည္း မင္းသမီးကုိလွည့္ၿပီး.....
`` မဒမ္.... မဆုိင္တဲ့သူေတြ ထြက္ခုိင္းပါ... ကၽြန္ေတာ္ ေျပာစရာေတြ ရွိတယ္...´´ လုိ႔ေျပာလုိက္တယ္.... မင္းသမီးက ျပာျပာသလဲ
`` ေဆာရီး ဆမ္.... သူက အခု လက္ရွိ လုပ္ေနတဲ့ ကုမၸဏီက မန္ေနးဂ်င္း....ပါ´´ တဲ့.......။
                               `` အားေတာ့ နာတယ္ မဒမ္..... ထြက္ခုိင္းပါ... ကၽြန္ေတာ့္ အစီအစဥ္မွာ မဒမ္ရဲ့ ကုမၸဏီ မပါပါဘူး..´´ လုိ႔
ေျပာလုိက္တယ္..... ကၽြန္ေတာ့္ကုိ ၾကည့္ေနတဲ့ ပါးစပ္ကေလး ဟ သြားတာေတာ့ ေသေသခ်ာခ်ာ ျမင္လုိက္ရတယ္....။