ကၽြန္ေတာ္သက္ေတာ္ေစာင့္(၁၅)

                  
                          အိမ္ျပန္ေရာက္ၿပီး တံခါးဖြင့္လုိက္တာနဲ႔ စီးကရက္နံ႔ရလုိက္တယ္...။ မီး မဖြင့္ေသးပဲနဲ႔ နံရံကုိ ေက်ာနဲ႔ ဖိကပ္
ရင္း ေျခသလုံးမွာ အိတ္ကေလးနဲ႔ ထည့္ထားတဲ့ ေသနတ္ကုိ အသာအယာ ဆဲြထုတ္လုိက္မိတယ္...။  ေသနတ္ေမာင္းကုိ အသာ
အယာ အသံမထြက္ေအာင္ဆဲြတင္ၿပီး ေရွ႔ကုိ ျပန္ထိုးထည့္ထားလုိက္တယ္ ဒီ  အတုိင္းဆုိရင္ က်ည္ဆံက ေျပာင္းထဲ ၀င္ေနေပမဲ့
က်ည္ရုိက္တံ ရုိက္လုိ႔ ရေအာင္ ေမာင္းမက်ေသးဘူး...။ ပစ္မွပဲ ေသနတ္ေနာက္ၿမီးကုိ ေဆာင့္ၿပီး တစ္ခါတည္း ပစ္ရေတာ့မွာေပါ့
ေျခာက္လံုးျပဴးနဲ႔ ပစၥတုိရဲ့ ကြားျခားခ်က္က ဒါပဲေလ... ေျခာက္လံုးျပဴးေတြကေတာ့ ေမာင္းရုိက္တံ ေနာက္ကုိ ဆဲြလွန္လုိက္တာနဲ႔
ေမာင္းတင္ၿပီးသား ပစၥတုိကေတာ့ ဒီလုိ မဟုတ္ဘူး....။ ေမာင္းကုိ အံ၀င္ေအာင္ တင္ရတယ္... ၿပီးရင္ လံုၿခံဳေရး ခလုပ္ကုိလည္း
ဖြင့္ရေသးတယ္... အတဲြလုိက္ဒါမွ မဟုတ္ တစ္ေတာင့္ခ်င္းေပါ့....။

                          နံရံကုိ ေက်ာနဲ႔ မွီထားေပးမဲ့ တံခါး၀မွာ ျဖစ္ေနတယ္...။   ခက္ေနတာက အထဲမွာ ေမွာင္ေနေပမဲ့  အျပင္က
အလင္းေရာင္ေၾကာင့္ အထဲမွာ လူရွိေနရင္ ကၽြန္ေတာ့္ကုိ ျမင္ေနႏုိင္တယ္...။  ခ်က္ခ်င္း တံခါးရဲ့ ဟုိဘက္နံရံကုိ ေျခဖ်ားေထာက္
ကုိယ္ေဖာ့ၿပီး ေျပာင္းလုိက္လုိက္။  ၿပီးေတာ့ နံရံက မီးခလုပ္ကုိ ဘယ္လက္နဲ႔ စမ္းရင္း အေမွာင္ထဲကုိ က်င့္သား ရေအာင္ၾကည့္မိ
တယ္...။  အသံလည္း မၾကား၊  လွဳပ္ရွားမွဳလည္း မေတြ႔ရေတာ့မွ  မီးလုပ္ကုိလည္းႏွိပ္.....  ေသနတ္နဲ႔လည္း ေရွ႕ တည့္တည့္ကုိ
ထုိးခ်ိန္ထားလုိက္တယ္။ ဘာမွ မရွိဘူး.... တစ္ခန္းလံုးေ၀့ၾကည့္မိတယ္.... ဧည့္ခန္းထဲမွာေတာ့ မထူးဘူး....။
                           လုိက္ကာခန္းစီး ေလးကုိ မရင္း အိပ္ခန္းထဲကုိ  ေသနတ္နဲ႔ ခ်ိန္ရင္း ၀င္လာေတာ့လည္း ဘာမွမေတြ႔ဘူး..။
စားပဲြေပၚမွာ တင္ထားတဲ့ လက္ပ္ေတာ့ေလး နည္းနည္းေလး ေနရာလဲြေနတယ္...။    ကၽြန္ေတာ္က စားပဲြေထာင့္နဲ႔ အတိ ခ်ိန္ၿပီး
ထားခဲ့တာ.... ေခါင္းရင္း နံရံေပၚက မီးခလုပ္ကုိၾကည့္လုိက္ေတာ့ အာရံုခံမီးစိမ္းမွိန္မွိန္ေလးက လင္းေနတယ္....  လင္းတယ္လုိ႔
ဆုိယံုေလး...။ ဌာနက ကၽြန္ေတာ့္ လက္ပ္ေတာ့ရဲ့ ကီးဘုတ္ခံုမွာ ေအာ္ရဂ်င္နယ္ ကာဘာလုိ သေရျပားအျဖဴ  အေပ်ာ့ေလးထဲမွာ
အာရံုခံ ကိရိယာေလးတတ္ထားေပးတယ္...။ သူမ်ား ၀င္ႏွိပ္ထားရင္ သိသာေစဖုိ႔ေပါ့.....။ ကၽြန္ေတာ့္ လက္ေဗြ မဟုတ္ရင္ မီးအ
စိမ္းေလးက ေပ်ာ့ေပ်ာ့ေလး လင္းေနတာေလ...။ ဒါေပမဲ့ သူ႔ကို မၾကည့္ႏုိင္ေသးဘူး...။ အိမ္ခန္း တစ္ခုလံုး ပတ္ၾကည့္မိတယ္...
တစ္ေယာက္ေယာက္ရွိေနမွာ စုိးလုိ႔....။

                          အခန္းကုိၿခံဳၾကည့္ရတာေတာ့ အခန္း၀ကေန၀င္လာတာပဲ....။ လွ်ိဳ႕ ၀ွက္ နံပါတ္ရဖုိ႔ကေတာ့  သိပ္မခက္ဘူး
ကြန္ျပဴတာနဲ႔ ဂ်ြိဳင္းလုိက္တာနဲ႔ ေဖာလုိ႔ရတဲ့ ေဆာ့၀ဲေတြ ရွိတယ္ေလ...။ 
                         အိပ္ခန္းထဲကုိ အစကေန ေသေသခ်ခ်ာၾကည့္မိေတာ့....  အခန္း၀မွာ ေဆးလိပ္တုိ တစ္တုိ ေတြ႔ရတယ္...။
တစ္ေယာက္က ကြန္ျပဴတာ ဖြင့္ရင္း တစ္ေယာက္က အခန္း၀မွာ ေစာင့္ေနတာေပါ့...။
                          ကြန္ျပဴတာထဲမွာ ျမန္မာ သီခ်င္းေတြရယ္....။  ပရိတ္ႀကီး(၁၁)သုပ္ရယ္... ေနာက္ၿပီးတမင္သက္သက္ ဖုိဒါ
တစ္ခုဖြင့္ၿပီး  လယ္တီဆရာေတာ္ဘုရားရဲ့ `` ႏြားေမတၱာစာ´´ ကုိလည္း  ဌာနတံဆိပ္ပါတဲ့  စာရြက္ေတြမွာ  ျမန္မာေဖာင့္နဲ႔ရုိက္ၿပီး
အဂၤလိပ္ေဖာင့္ ျပန္ေျပာင္းထားေသးတယ္.....။ က်န္တာကေတာ့ ဘာမွ မထူးဘူး။
                          `` ဟဲလုိ ဆရာ.... ဘယ္မွာလဲ ´´
                          `` ရံုးမွာ ဆမ္.... ဘာရွိလဲေျပာ....´´
                          `` ကၽြန္ေတာ္ အခုလာခဲ့မယ္... အခန္းအေဖာက္ခံရတယ္...။  ဘာမွ မျဖစ္ေပမဲ့  လက္ပ္ေတာ့ အဖြင့္ခံလုိက္
ရတယ္... နည္းနည္းစစ္ေပးပါဦး´´
                          `` ေဟ...  ဟုတ္လား လာခဲ့ကြာ.... ေစာင့္ေနမယ္´´
                          ရံုးကုိ ခ်က္ခ်င္းထြက္လာခဲ့တယ္.... ဌာနမွဴးက ရံုးေရွ႔မွာ လမ္းေလွ်ာက္ရင္း ေစာင့္ေနတယ္...။
                          `` လက္ပ္ေတာ့ ပါလား.... လက္ေဗြဌာနကုိ ပုိ႔မယ္ ဆမ္... လာ´´ ဌာနမွဴး စိတ္ေစာေနတဲ့ပံုပါပဲ...။
                         `` ဟုတ္ကဲ့ဆရာ......´´ ေျပာရင္း လက္ေဗြဌာနကုိ သြားပုိ႔လုိက္တယ္။   ဌာနမွဴးလည္း အတူလုိက္တာတယ္။
ခဏေစာင့္ပါတဲ့၊ မၾကာပါဘူး... လက္ေဗြစစ္ေဆးခ်က္ထြက္လာတယ္....။ လက္ေဗြမဲ့(လက္အိပ္စြပ္ထားတယ္...တဲ့) ။  ဌာနမွဴးနဲ႔
ကၽြန္ေတာ္ အဓိပၸါယ္ပါပါ တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာ တစ္ေယာက္ၾကည့္မိၾကတယ္....။
                          `` ဂရုစုိက္... ဆမ္၊  ေသေသခ်ာခ်ာ လုပ္သြားတာကြ.... ကုိယ့္ဆီက ပါတာ မပါတာထက္ ၀င္ႏုိင္တာရယ္...
လက္စေဖ်ာက္ႏုိင္တာရယ္က အေတြ႔အႀကံဳနဲ႔ ပညာပဲကြ.....။ ဒါနဲ႔ ျဖစ္ပံုေလးကုိ ေျပာျပစမ္းပါဦး....´´
                            ကၽြန္ေတာ္ ျပန္လာရာကေန ေနာက္ဆံုးထြက္လာတဲ့ အထိ အေသးစိတ္ေျပာျပလုိက္တယ္...၊   ဆရာေသ
ခ်ာနားေထာင္ရင္း ``ဒါဆုိမင္း လုပ္စရာ က်န္ေနေသးတာေပါ့....´´
                            `` ဟုတ္တယ္ ဆရာ... ကၽြန္ေတာ္ အခုပုိ႔မလုိ႔ပါ...... ´´   ဆရာေျပာခ်င္တာက ေဆးလိပ္တုိကုိ  DNA စစ္
ခုိင္းဖုိ႔ပဲေပါ့.... ေျပာရင္း ကၽြန္ေတာ္ ေဆးလိပ္တုိ ထည့္ယူလာတဲ့ ပလပ္စတစ္အိတ္ကေလးကုိ ဒက္ရွ္ဘုတ္ကေန ထုတ္ယူလုိက္
တယ္.... DNA စစ္ေဆးခ်က္ကုိေတာ့ ၿပီးရင္ ဖုန္းဆက္ေပးဖုိ႔ မွာရင္း ဆရာနဲ႔ အတူ အျပင္ထြက္လာခဲ့တယ္...
                             `` မင္းျပန္မွာလား ဆမ္....´´
                          `` ျပန္မယ္ေလဆရာ....  သူတုိ႔ ကူးသြားတာလည္း  အခုေလာက္ဆုိ  ဘာမွ မဟုတ္တာ.... သိေလာက္ေရာ
ေပါ့.... ကၽြန္ေတာ့္မွာ အေရးႀကီးတဲ့ Data Base ေတြ မရွိတာ ဆရာလည္း သိသားနဲ႔.... ကၽြန္ေတာ္ ထင္တာက လူကုိရန္ရွာခ်င္
တာ မဟုတ္ပဲနဲ႔ အေရးႀကီးတဲ့ အခ်က္အလက္တစ္ခ်ိဳ႕  ကုိ ရွာေနတာမ်ားလားလုိ႔.... ´´
                          `` မင္းသမီးနဲ႔ ပတ္သက္မယ္  ထင္တယ္ကြာ....´´   ဌာနမွဴးက လမ္းေလွ်ာက္ရင္း မ်က္ေမွာင္က်ဳံ႕    စဥ္းစား
ရာကေန... ခပ္တုိးတုိးေျပာလာတယ္....။ ကၽြန္ေတာ္လည္း တေရးေရး စဥ္းစားၾကည့္လာမိတယ္....။  သံသယျဖစ္စရာေတြၾကား
ထဲမွာ မင္းသမီးက ဘာျဖစ္ေနတာလည္းလုိ႔....။ အေျဖမသိတာထက္ ေမးခြန္းကုိ မသိရတာက ပုိဆုိးေနတယ္...။ အဓိက အခ်က္
အေနနဲ႔ကေတာ့.... မင္းသမီး ဘာလုပ္ႏုိင္လုိ႔လဲ ဆုိတာကုိ အရင္ စဥ္းစားရေတာ့မယ္...။
                          ဌာနမွဴးကုိ ႏွဳတ္ဆက္ၿပီး ျပန္လာေတာ့  ေတာ္ေတာ္နဲ႔ အိပ္မေပ်ာ္ဘူး....  ေတာင္စဥ္ေရမရေတြ စဥ္းစားရင္း
အခ်ိန္ကုန္ေနခဲ့တယ္....။ မီးေတြလည္း မွိတ္ထားမိတယ္... စိတ္ရွဳပ္လာၿပီေလ...။
                           `` ကလင္... ကလင္... ကလင္...´´ ဖုန္းသံျမည္လာလုိ႔ ဖုန္းေကာက္ကုိင္လုိက္ေတာ့ ဌာနမွဴး....
                           `` အိပ္မေပ်ာ္ဘူးလား ဆမ္....´´
                           `` ဟုတ္တယ္ဆရာ... ဆရာေရာ...´´
                           `` ဒါအခု ရံုးက ဆက္ေနတာကြ... DNA စစ္ေဆးခ်က္ ထြက္လာၿပီ....။   ျပည္တြင္းဌာနခဲြက ျပင္သစ္သား
မစ္ခ်ယ္ ဇီးလက္စ္ရဲ့ DNA ပဲ...´´
                           `` ဟင္...´´ ကၽြန္ေတာ္ အာေမဋိတ္သံထြက္သြားတယ္....
                            `` အဲဒါကုိ ငါလည္း  မသကၤာလုိ႔  CCTV   ျပန္ၾကည့္ေတာ့  မစ္ခ်ယ္က တစ္ေန႔လံုး ရံုးထဲမွာ ရွိေနတယ္...
မင္းနဲ႔ငါ လက္ေဗြစစ္ေတာ့မွ ျပန္သြားတာ... ဒါေပမဲ့ သူက မေန႔ညက ကလပ္မွာ မူးၿပီး ရစ္ေနတာလည္း ေတြ႔တဲ့လူရွိတယ္..ေဆး
လိပ္ေသာက္ေနတာေရာေပါ့... ငါ့အထင္ေျပာရရ႕င္ေတာ့ သူ႔ေဆးလိပ္တုိကုိ မင္း အခန္းထဲ ထည့္ထားခဲ့တာကြ... အခ်င္းခ်င္း ရန္
တုိက္တဲ့ သေဘာပဲ... ဒုိ႔နဲ႔ ေတာ္ေတာ္ နီးနီးကပ္ကပ္မွာကုိ ဒီျပႆနာ ရွိေနတယ္နဲ႔ တူတယ္...´´
                            `` ဟုတ္တယ္ ဆရာ ဘယ္လုိ လုပ္ၾကမလဲ....´´
                            `` ဒီကိစၥကုိ ငါဆက္လုပ္မယ္  ဆမ္..။ DNA  စစ္တဲ့ ေကာင္ေလးနဲ႔   လက္ေဗြ စစ္တဲ့ ေကာင္ေလးကုိလည္း
ဘယ္သူမွ မေျပာဖုိ႔  ငါပိတ္ထားတယ္...။  မင္းက ပံုမွန္ ဘာမွ မသိသလုိေန... ။  တစ္ခုရွိတာက ငါတုိ႔ကုိ လမ္းေၾကာင္း လႊဲေနတာ
လည္း ျဖစ္ႏုိင္တယ္...။ ဘာမွ မျဖစ္သလုိသာေနကြာ... ဟုတ္ၿပီလား..´´
                            `` ဟုတ္ကဲ့ဆရာ...´´

                            `` ဟဲလုိ အစ္ကုိ.... သန္႔စင္ပါ.....´´
                            `` ေဟး ညီကေလး.... ငါေရာက္လာတာ ဘယ္လုိ သိတာလဲကြ....´´
                            `` ဟဲဟဲ အကုိပဲေျပာခဲ့တာေလ... မေန႔က ျပန္ေရာက္မယ္ဆုိတာ...´´
                            `` ေအာ္... ေအးေအး မင္းလာမွာလား.... ဘာခ်က္ခုိင္းထားရမလဲ မင္းအစ္မကုိ...´´
                            `` ဗမာ ငါးဟင္းနဲ႔ ငါးပိေထာင္းနဲ႔ ခ်ဥ္ေပါင္ရြက္ဟင္းနဲ႔ စားခ်င္တယ္.... ရမလား...´´
                            `` ရတယ္... ခ်ဥ္ေပါင္ရြက္အေျခာက္ လုပ္လာတယ္... ငါးရွိတယ္... ငါးပိေထာင္ ရယ္ဒီမိတ္လည္းပါတယ္။
ျမန္ျမန္လာခဲ့၊ ေနာက္တစ္နာရီဆုိရင္ စားလုိ႔ရၿပီ......´´
                            `` အုိေက အကုိ ေနာက္တစ္ခု.... ကၽြန္ေတာ့္ကုိ ေငြလႊဲေပးဦး... ေမေမ့ဆီကုိ....´´
                            `` ဟုတ္ကဲ့ဆရာ... ဘယ္ေလာက္လႊဲခ်င္လဲ.. ငါအခု သြားလုိက္မယ္...´´
                            `` ၅၀၀၀ ပဲအကုိ..... ညေန ၃ နာရီကၽြန္ေတာ္ ေရာက္မယ္.... ဒါေၾကာင့္ အကုိ႔ကုိ ခ်စ္ရတာ....ဟီး´´
                            `` ေကာင္စုတ္ မင္းပဲ တစ္သက္လံုးခုိင္းစားေနေတာ့.... လဒေလး...´´တဲ့။
                             ေက်ာင္းတုန္းက စီနီယာ  အခု သံရံုးက ဒုတိယ အတြင္း၀န္ ကုိေက်ာ္စြာဆီကုိ ဖုန္းဆက္ၿပီးေျပာစရာရွိတာ
ေျပာလုိက္တယ္...။ ဒီေန႔ ျမန္မာ ထမင္းဟင္းစားမယ္.... ဆန္ႏွစ္ဗူးခ်က္ေလာက္ ကုန္ေအာင္ကုိ စားလုိက္ဦးမယ္လုိ႔....။

                              ကုိေက်ာ္စြာ ရွိရာ ျမန္မာ သံရံုးကုိ လာရင္းနဲ႔ ေမေမ ခ်က္ေကၽြးခဲ့တဲ့ ငရုပ္သီးစိမ္းအေတာင့္လုိက္ေလးေတြ
ပါတဲ့ ငါးနဲ႔ ခ်ဥ္ေပါင္ ဟင္းအစပ္ေလးရယ္၊ ငရုပ္သီးမွဳန္႔မ်ားမ်ားနဲ႔  ငါးပိရည္က်ဳိေလးရယ္၊ မွ်စ္ျပဳတ္နဲ႔ မန္က်ည္းမွည့္ေလး ထည့္ၿပီး
ျပဳတ္ထားတဲ့ ငွက္ေပ်ာဖူးျပဳတ္ေလးရယ္.. သေဘၤာရြက္အႏု မီးကင္ထားတဲ့ တုိ႔စရာေလးေတြကုိ သတိရမိေသးတယ္....။ အသက္
(၃၀)အရြယ္ျဖစ္ေနတဲ့ သားကုိ အရုိးႏႊင္ေပးေနေသးတဲ့ ေမေမ့ အၿပံဳးေတြကေတာ့ ဘာနဲ႔မွ မတူဘူး... အၿမဲ လွပေနတယ္ေလ...။

                               ေနာက္တစ္ခု ေတြးၾကည့္မိေသးတာက ပါးကြက္ေလးနဲ႔ ခ်စ္ရတဲ့ ေကာင္မေလးကေရာ... အစ္မ မမဥၨဴလုိ
ကၽြန္ေတာ္ႀကိဳက္တတ္တဲ့ ဟင္းေတြကုိ ေကာင္းေကာင္း ခ်က္တတ္ရဲ့လား... ေမေမ့ကုိေရာ အေမအရင္းလုိ ခ်စ္ခင္ျပဳစုပါ့မလားလုိ႔
ေကာင္မေလးက လိမ္မာမွာပါ၊ ေမေမကေတာ့ ေျပာစရာမလုိဘူးေလ.. ေကာင္မေလးကုိ သိပ္ခ်စ္မယ္ဆုိတာ ကၽြန္ေတာ္သိၿပီးသား
ဘာေၾကာင့္လဲ ဆုိေတာ့ ေမေမကကၽြန္ေတာ့္ကုိ သိပ္ခ်စ္တာကုိး....။