ကၽြန္ေတာ္သက္ေတာ္ေစာင့္(၁၇)

                  
                         

                          ေသနတ္မွန္ထားတဲ့ ကားေလးကုိ ၾကည့္ရင္း အသိတစ္ခုေတာ့ ရလုိက္တယ္.......၊   မင္းသမီးနဲ႔ ဌာနမွဴးတုိ႔
ႏွစ္ေယာက္ထဲက တစ္ေယာက္ကေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ကုိ လွည့္စားေနၿပီလုိ႔........။
                          ေသေသခ်ာခ်ာ ေတြးေလ တေရးေရးကေန ပီပီျပင္ျပင္ ထင္ရွားလာေလပါပဲ....၊ မင္းသမီးအိမ္ကုိ ကားနက္
ႀကီးတစ္စီးက ဓါတ္ပံုလာရုိက္တယ္....
                          မင္းသမီး အခန္းထဲက တစ္သွ်ဴးဘူးေလးထဲမွာ အသံဖမ္းကိရိယာတတ္ထားတယ္။  အခုထိ ကၽြန္ေတာ္ပိတ္
ထားခဲ့တဲ့ အတုိင္းပဲ....။ ဘာမွ ထူးျခားမလာဘူး....။


                          ကၽြန္ေတာ့္ အခန္းကုိ ေဖာက္တယ္...ကြန္ျပဴတာ အခ်က္အလက္ခုိးတယ္..၊  စီးကရက္တုိက တဆင့္  DNA
စစ္ၾကည့္ေတာ့ ဌာနတြင္း၀န္ထမ္း ျဖစ္ေနတယ္...၊ လက္ေဗြရာ မက်န္ဘူး... လက္အိတ္စြပ္ထားတယ္တဲ့.....။
                          မင္းသမီး ကားကုိ ေသနတ္နဲ႔ပစ္တယ္... ညာဘက္မွန္ကေန ဘယ္ဘက္မွန္ကုိ ေပါက္ထြက္တယ္..။ လူေတြ
ဘာမွ မျဖစ္ခဲ့ဘူး...။ ထူးျခားခ်က္က မင္းသမီးရဲ့ ကားနဲ႔မသြားဘူး....၊ အစ္မ ၀မ္းကဲြ ေဒၚလီရဲ့ကား၊ ေဒၚလီ ကုိယ္တုိင္ေမာင္းတယ္
မထင္မရွား သြားတာလုိ႔ အေၾကာင္းျပလုိ႔ရတယ္...။ ဒါေပမဲ့ စဥ္းစားၾကည့္ေတာ့ မင္းသမီးကားဆုိရင္ ေဒၚလီေမာင္းလုိ႔ မရဘူး....
ဒရုိင္ဘာေကာင္ေလး ရွိတယ္...၊   ေနာက္ၿပီး.. မင္းသမီးကား ေနာက္မီးခြက္နဲ႔  ေရွ႔၀ုိက္ဘာ အရင္းမွာ မိနစ္(၂၀)စာ ဆံ့တဲ့  စပုိင္
ကင္မရာေလးတစ္လံုး  ဒရုိင္ဘာေလးကုိ ကၽြန္ေတာ္ တတ္ခုိင္းထားတယ္။ ရီေကာ့ ျပန္ၾကည့္လုိ႔ရတယ္ေလ....။
                          ေနာက္ၿပီး ကၽြန္ေတာ့္ကုိ ေသနတ္နဲ႔ အေသပစ္တယ္... ကံေကာင္းလုိ႔ ဒဏ္ရာေတာင္ မရခဲ့ဘူး....။
                          ဒီအေၾကာင္းေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့လည္း ဌာနမွဴးက ဘာတစ္ခြန္းမွ မေျပာခဲ့ဘူး...၊ ျဖစ္ခဲ့သမွ် ကိစၥေတြ
အားလံုးကုိ အစေဖ်ာက္ထားခဲ့တယ္....။ ေနာက္ၿပီး မင္းသမီးကလည္း ဘာမွ အေလးအနက္မထားခဲ့ဘူး...။
                          စဥ္းစားရင္း အခ်ိန္ေတြ ေတာ္ေတာ္ ကုန္ေနခဲ့ၿပီပဲ.....။ ဆရာပဲ ျဖစ္ျဖစ္..၊ မင္းသမီးပဲျဖစ္ျဖစ္....၊ ဒါမွ မဟုတ္
ႏွစ္ေယာက္ေပါင္းပဲ ျဖစ္ျဖစ္..... ေနာက္ကြယ္က ကိစၥတစ္ခုကုိေတာ့ ေဖာ္ထုတ္ရမယ္.... အိမ္ေရာက္မွ ဇာတ္လမ္းအစကေန အခု
ခ်ိန္အထိ ျဖစ္ပ်က္ေနတာေတြကုိ ေသေသခ်ာခ်ာ ျပန္စဥ္းစားရမယ္... ဟာကြက္ေလးတစ္ကြက္ႏွစ္ကြက္ေတာ့ ေပၚလာမွာပဲ....။
                          `` ဆမ္... မင္းကုိ ေသနတ္နဲ႔ ပစ္တဲ့ ကားကုိ မိၿပီတဲ့...´´ ခပ္လွမ္းလွမ္းမွာ ဖုန္းေျပာေနရာက ဌာနမွဴးကလွည့္
ေျပာလာေတာ့... `` ဘာေတြ သိရလဲဆရာ... ေသသြားေသးလား....´´
                          `` မေသဘူးကြ.... ေသနတ္သမားကေတာ့ ေဆးရံုတင္ထားရတယ္ ေျပာတယ္။ မင္းပစ္လုိက္တာ ညာဘက္
လည္ပင္းကုိ  ရွပ္မွန္သြားတယ္....၊ စစ္ေဆးခ်က္အရေတာ့ မစၥစၥပီရဲဌာနက ကက္ပတိန္ အုိနာရဲ့ကားကုိျမင္ၿပီး   အုိနာထင္လုိ႔ ပစ္
တာလုိ႔ ပဏာမ စစ္ေဆးရရွိတယ္... မႏွစ္က မူးယစ္ေဆး ျဖန္႔တဲ့ အမွဳနဲ႔ အုိနာေထာင္ခ်လုိက္တဲ့  စတန္းရဲ့ ညီပဲ....´´
                           သက္ျပင္းေလးေလးကုိ မွ်င္းၿပီးခ်လုိက္မိတယ္.... ဒီတစ္ခါ ႏွာေခါင္းကထြက္လာတဲ့ေလက ပူလုိက္တာ.....
ဘာမဆုိ လက္စျပတ္ေနတာခ်ည္း ျဖစ္ေနပါေပါ့လား....။
                           `` မင္းမျပန္ခင္ ျဖစ္စဥ္ေလးကုိ ေရးေပးခဲ့ဦးေနာ္.... ဒီေကာင္ေတြကုိ တရားစဲြလုိ႔ရေအာင္.... ေတာ္ေသးတာ
ေပါ့ကြာ.... MPD က ဒရုိင္ဘာေလးပါလုိ႔.... မဟုတ္ရင္ မင္းအရင္ပစ္တယ္ေတာင္ ျဖစ္သြားႏုိင္တယ္.... ဟူးးးးးး´´ တဲ့။
                           `` ဟုတ္ကဲ့ဆရာ ေရးတင္ခဲ့ပါ့မယ္....´´ ကၽြန္ေတာ္ အားေပ်ာ့ေနၿပီ.... အသံေတာင္ အားမရွိေတာ့ဘူးဆုိတာ
ေကာင္းေကာင္း သတိထားလုိက္မိတယ္...။ ဆရာ မရိပ္မိေအာင္ေတာ့ ေနရမယ္... သတိဆုိတာ ပုိတယ္လုိ႔ မရွိဘူးေလ...။

                            အျပန္လမ္းမွာေတာ့ ဌာနမွဴးနဲ႔ မင္းသမီး အေၾကာင္းကုိ ရတတ္သမွ် စဥ္းစားရင္း ၀မ္းနည္းေနသလုိလုိ.....
စိတ္မေကာင္းသလုိလုိ ခံစားလာမိတယ္....။ ဌာနမွဴးဆုိတာက အေရွ႕ေတာင္အာရွသားခ်င္း၊ ညီအစ္ကုိလုိ တုိက္ပဲြ၀င္ခဲ့ရတဲ့သူ၊ေစ
တနာလည္း ထားခဲ့တယ္....။
                             မင္းသမီးဆုိတာကလည္း ႀကံဳေတာင့္ ႀကံဳခဲ ျမန္မာလူမ်ဳိးေတြကုိ အထင္ႀကီး ေလးစားတဲ့သူ....  ေနာက္ၿပီး
စိတ္ထားမွန္တဲ့သူ....၊ သူတုိ႔ႏွစ္ေယာက္ထဲက တစ္ေယာက္ေယာက္ကုိ ဥပေဒအရ အေရးယူခဲ့ရရင္..... ရင္ထဲမွာ   ပူေလာင္ေနမိ
တယ္...။ လံုး၀ မဟုတ္ေစခ်င္ဘူး... သုိ႔ေသာ္လည္း.... အမ်ားအက်ဳိးနဲ႔ ပတ္သက္လာရင္၊ ဥပေဒနဲ႔ ပတ္သက္လာရင္ေတာ့...။
                              အခန္းကုိ ျပန္ေရာက္ေတာ့.... ေကာ္ဖီေအးတစ္ဗူးနဲ႔ ပန္းသစ္ေတာ္သီးတစ္လံုး ေရခဲေသတၱာထဲက ထုတ္
ယူၿပီး ဆုိဖာေပၚမွာ ပက္လက္လွန္ရင္း စားေသာက္လုိက္တယ္...။ ဒီတစ္ခါ စားရတဲ့ ပန္းသစ္ေတာ္က အရည္ရႊမ္းေပမဲ့ မခ်ဳိပါဘူး၊
ေကာ္ဖီေအးေလးကေတာ့ ေလာေလာဆယ္ ရင္အပူကုိ ၿငိမ္းေစသလုိပါပဲ...။ ဒါေပမဲ့ သိပ္လည္း မေသခ်ာဘူးထင္တယ္... ရင္ထဲ
မွာ ပူေနတုန္းပဲေလ....။
                              သတိတရနဲ႔ မင္းသမီးကုိ ဖုန္းလွမ္းဆက္လုိက္တယ္....   ေဒၚလီလာကုိင္ၿပီး ေသနတ္ပစ္ခံရလုိ႔ သူလည္း
စိတ္မေကာင္းေၾကာင္း.. မင္းသမီးကုိ  အိပ္ေဆးတုိက္ၿပီး အိပ္ခုိင္းထားေၾကာင္း...၊ အေတာ္ကုိ တုန္လွဳပ္သြားေၾကာင္းနဲ႔ FBI က
စစ္ခ်က္ေတာင္းတာေတာင္ သူပဲ ေပးလုိက္ရေၾကာင္း ေျပာျပတယ္... စိတ္ပူေနတယ္ဆုိတဲ့ အေၾကာင္းျပန္ေျပာရင္း မင္းသမီးကုိ
လည္း ေျပာျပေပးပါ မနက္ေစာေစာ လာခဲ့မယ္လုိ႔ မွာလုိက္တယ္...။
                              ဒီေန႔မနက္ ေစာေစာ ထထြက္ခဲ့တယ္....၊ မင္းသမီးကုိ အားေပးရင္း အကဲခတ္ခ်င္လုိ႔...။  ဒါေပမဲ့ အိမ္ကုိ
ေရာက္ေတာ့ မင္းသမီးက မရွိေတာ့ဘူး....၊ သတင္းေထာက္ေတြ လုိက္လာလုိ႔ Breakfast စားမယ္ဆုိၿပီး ေရွာင္သြားတယ္တဲ့..။
ဒီေန႔ ဘာအစီအစဥ္ရွိလည္း ေမးေတာ့ ဒီေန႔ ေန႔လည္မွာ အျပည္ျပည္ဆုိင္ရာ စီးပြါးေရး ႏွီးေႏွာဖလွယ္ပဲြရွိတယ္...။   ၀ါရွင္တန္က
Royal Star ဟုိတယ္မွာလုပ္မယ္...။ အေမရိကန္က  FBI အႀကီးအကဲရယ္...၊  စြမ္းအင္၀န္ႀကီးရယ္၊ ကမၻာ့အဆင့္ ေခါင္းေဆာင္
ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားတက္မယ္.. ။  အဲဒီမွာ `` Green World ´´လုိ႔ အမည္ေပးထားတဲ့ အစိမ္းေရာင္ကမၻာႀကီးဆုိတဲ့ သဘာ၀ပတ္
၀န္းက်င္ ထိန္းသိမ္းေရး သီခ်င္းကုိ မင္းသမီးက ဂုဏ္ျပဳ သီဆုိေပးရမယ္တဲ့....။
                             ေဒၚလီက လုိတာထက္ပုိၿပီး ေဘာ္ဒီကုိ လွဳပ္ဆြ ထြက္ခြါသြားတယ္... ေလ့က်င့္ခန္း လုပ္တာလည္း မဟုတ္
ပဲနဲ႔ တစ္ေယာက္ထဲ ဘာလာလုပ္ေနတာပါလိမ့္....။ ေသခ်ာတာကေတာ့ ညအိပ္ ၀တ္စံု မလံု႔တလံုေလးရဲ့ေအာက္မွာ ဘာမွ ၀တ္မ
ထားဘူး.....။  ေယာက်္ားတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ေျပာရရင္ မင္းသမီးထက္ေတာင္ အသားအရည္ပုိညက္ေနေသးတယ္ သူ႔ကုိၾကည့္
ရင္း သူလည္း လွတာပဲလုိ႔... ေတြးျဖစ္ခဲ့ေသးရဲ့....။

                            ေဒၚလီထြက္သြားေတာ့ အိမ္ကုိ တစ္ပတ္ ပတ္ၾကည့္မိတယ္.... မင္းသမီးရဲ့ အိပ္ခန္းက တံခါးေစ့ယံုေစ့ထား
တာပဲ.....၊   အထဲကုိ လွမ္းၾကည့္လုိက္ေတာ့  ကုတင္ေဘးက  ေဖာ္မုိက္ကာ စားပဲြေလးေပၚမွာ  ဖုိက္ဘာ ေသတၱာ အနက္ကေလး
တစ္လံုး အတြင္းဘက္ နံရံေတြကုိ ျပဒါးသုတ္ထားတဲ့ မွန္ကေလးေတြ ကပ္ေနတာပဲ.... အေပၚဘက္ကုိ ကပ္ၿပီးၿပီ...၊ ေအာက္ျခမ္း
ကပ္မဲ့ မွန္ေလးနဲ႔ ေကာ္အေတာင့္ေလးက လုပ္လက္စ ရပ္ထားခဲ့တဲ့ပံုေပါ့၊ ေသတၱာရဲ့ နံရံဘက္ကုိ မွန္ရဲ့   မ်က္ႏွာျပင္ကုိ ကပ္ထား
တာဆုိေတာ့... ေနဦး... ဒီေသတၱာေလးကုိ ျမင္ဘူးတယ္...  ( 204 × 198 cm) ဆုိဒ္၊ ဒါဆုိရင္ ဒါကေသနတ္ ေသတၱာပဲ...။
                             ဒီေသနတ္ေသတၱာကုိ ဘာလုပ္ဖုိ႔လဲ..၊ ျပဒါးသုပ္ထားတဲ့ မွန္ကုိလည္း ေသတၱာရဲ့ နံရံေတြဘက္ကုိ လွည့္ၿပီး
ကပ္ေနတယ္...။  အဲဒီလုိ ျပဒါးသုတ္ထားတဲ့ ေသတၱာေတြက လံုၿခံဳေရး  X-Rays  စက္ေတြကုိ ျဖတ္တဲ့အခါ ကြန္ျပဴတာမွာ ဘာမွ
မေပၚေတာ့ဘူး....။ အစိမ္းႏုကေန အနီရင့္ရင့္ အေရာင္ေတြ အထိ ပံုရိပ္ေတြရဲ့ အေပၚမွာ အေရာင္ထင္တတ္တဲ့ X-Rays  စက္ေတြ
မွာ ခပ္ပါးပါး ပံုစံပဲ ေပၚေတာ့တယ္....  လက္၀တ္ရတနာ အနည္းငယ္ကုိ ေသနတ္အေပၚမွာ တင္လုိက္ရင္   ကြန္ျပဴတာ စခရင္မွာ
ရတနာ ေသတၱာဗူးေလးျဖစ္သြားေရာ.... ဒါက ဘာလုပ္မလုိ႔ပါလိမ့္.....။
                             စစ္ေဆးေရးေတြကုိ ေရွာင္ၿပီး ေသနတ္သယ္ယူခ်င္တာပဲ.... လူနဲ႔သယ္ရင္ မုိင္းရွာစက္ေတြျဖတ္ရမယ္....
Body Search လုပ္တဲ့အခါ ေသနတ္ကုိ မုိင္းရွာစက္က အာရံုခံမိရင္ အသံျမည္မယ္....။  ဒါေၾကာင့္ ပစၥည္းေသတၱာထဲကုိ ထည့္
သယ္ရင္... X-Rays  စက္ပဲ ျဖတ္ရမယ္....။
                              ဆက္ၿပီး စဥ္းစားျဖစ္ေသးတယ္.. လံုၿခံဳေရးအတြက္ သယ္ရင္လည္း သူ႔ရဲ့ လက္ကုိင္အိတ္ထဲ ထည့္သယ္
လုိ႔ရတယ္..၊ သတင္းပုိ႔လုိက္ရင္ အဆင္ေျပၿပီ...။ တကယ္တမ္းေတာ့ လုိလည္း မလုိဘူး.. ဒီလုိအေျခအေနမွာ FBI က အနီးကပ္
ႏွစ္ေယာက္ရယ္.... မ်က္ကြယ္လံုၿခံဳေရး တစ္ဒါဇင္ေလာက္ရယ္က အၿမဲ ရွိေနမွာ...ဒါက သေဘာရုိး မဟုတ္ေလာက္ဘူးေပါ့...။
                               ေနာက္တစ္ခု စဥ္းစားျဖစ္ေသးတာက မင္းသမီးလုပ္ေနတာ မဟုတ္ပဲနဲ႔  မင္းသမီးထြက္သြားမွ ေဒၚလီက
မင္းသမီး မသိေအာင္လုပ္ေနတာလားပဲ....။  စဥ္းစားေနတုန္း ေျခသံပါးပါးေလးၾကားလုိ႔   ကမန္းကတန္း အိမ္ေရွ႔ကုိ ထြက္လုိက္
ေပမဲ့ မမွီေတာ့ဘူး... ေျခသံက ေထာင့္ခ်ဳိးနားအထိ ေရာက္လာေနၿပီ....။  ခ်က္ခ်င္း ဒါရုိက္ရွင္ေျပာင္းၿပီး အိမ္ထဲ၀င္မဲ့ပံုလုပ္ရင္း..
ေဘးက ျပတင္းေပါက္ကုိ ရပ္ၾကည့္ေနလုိက္တယ္.... ေဒၚလီ ေနာက္ကေနေတြ႔ရင္ေတာ့ ခုမွ အိမ္ထဲ ၀င္မဲ့ ပံုစံမ်ဳိးေပါ့.....။
                                ခ်က္ခ်င္း သတိရတာေလး တစ္ခုက ဒီေန႔ခရီးစဥ္ကုိ လုိက္ဖုိ႔ ဘယ္သူမွ မဖိတ္ေခၚဘူးဆုိတာပဲ... ဒီလုိ
အေျခအေနမွာ ကၽြန္ေတာ့္ကုိ အတူလုိက္ခဲ့ဖုိ႔ ေခၚသင့္ပါလွ်က္နဲ႔....။

                                 သူတုိ႔ မေခၚရင္လည္း သူတုိ႔ထက္အရင္ ၀ါရွင္တန္က  Royal Star ဟုိတယ္ကုိ အရင္ေရာက္ေအာင္
သြားရမွာေပါ့....။ သိပ္လည္း မခက္ပါဘူး...၊ အိမ္မွာ security card ျပန္ယူယံုပဲေလ.... အေျခအေနအရ ဒီေန႔ေတာင္ ထူးဆန္း
လွပတဲ့ အေျဖတစ္ခုကုိ ရႏုိင္တယ္....။ မေတာ္မတရားေတြေတာ့ တကယ္ကုိ မျဖစ္ေစခ်င္တာပါ မင္းသမီးေရ......။