ခ်စ္သူ ဆန္တာကေလာ့....

                       ``ေဒါက္......ေဒါက္...... ေဒါက္´´ ခပ္ျပင္းျပင္း..... တံခါးေခါက္သံေၾကာင့္ အိပ္ေပ်ာ္ကာနီးဆဲဆဲ
 လန္႔ႏုိးၿပီး အိမ္ေရွ႕တံခါးကုိ ဖြင့္ေပးလုိက္တယ္။  ဆန္တာကေလာ့ႀကီး......  ရုတ္တရက္ဆုိေတာ့ အံ့အားသင့္
သြားတယ္။  ေသေသခ်ာခ်ာၾကည့္မွ ``သဇင္´´  လြန္ခဲ့တဲ့ နာရီ၀က္ေလာက္ကမွ ခရစၥမတ္ပဲြကေန လမ္းခဲြၿပီး
 ျပန္ခဲ့ၾကတာ ညႏွစ္နာရီလဲထုိးေနၿပီ။သီခ်င္းေတြဆုိထားၾကလုိ႔ လည္ေခ်ာင္းလည္း နာေနၿပီ။ သူ တစ္ေခါက္
ျပန္ေရာက္ လာတယ္။ ေက်ာမွာလဲအထုပ္ႀကီး တစ္ထုပ္နဲ႔ ကစားစရာေတြ လက္ေဆာင္ေတြ ထည့္ထားတာ ထင္တယ္။

                        ``ေရာ့...´´ လွမ္းေပးလုိက္တဲ့ လက္ေဆာင္ကုိ ၾကည့္လုိက္ေတာ့ သံစံုျမည္တဲ့  ႏွဳိးစက္နာရီ
ေသးေသးေလး...ဆန္တာကေလာ့ ရုပ္ကေလးနဲ႔.... ၿပီးေတာ့ `` ႀကိဳက္လား´´ တဲ့ ေခါင္းညိတ္ျပလုိက္တယ္ ``ဒါဆုိ သြားသိမ္းလုိက္ ၿပီးရင္ လုိက္ခဲ့ဦးကြာ..... ေနာ္တစ္ေယာက္ထဲ ျဖစ္ေနလုိ႔..´´ သူက ကိစၥမရွိ.....။  သူ႔
မိသားစုကလဲ ခရစ္ယာန္ေတြ..... အခ်င္းခ်င္းလဲ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း သူငယ္ခ်င္းလုိေပါင္းၾကတာ ကၽြန္ေတာ္
က အဲလုိမဟုတ္ဘူး၊  ေဖေဖ့ စည္းမ်ဥ္းေတြၾကားထဲမွာ ရွင္သန္ရတာ၊ ကုိးကြယ္ရာ ဘာသာခ်င္း မတူေပမဲ့ လည္း  မိဘခ်င္းကလဲ ရင္းႏွီး၊ သူငယ္ခ်င္း အခ်င္းခ်င္းကလဲ ငယ္ေပါင္းေတြ...။     ေနာက္ၿပီး ဂစ္တာေလး ဘာေလး တီးတတ္ေတာ့လည္း  သူ႔အိမ္မွာပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ဓမၼေတး လွည့္လည္ သီဆုိရာမွာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ပါေနက်
ေလ....။     ခရစ္ယာန္မဟုတ္တဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ဖူးၾကတယ္....။    အခု သူ အေဖာ္ေခၚေနျပန္ၿပီ။ တုိးတုိးတိတ္တိတ္အေႏြးထည္၀တ္၊ ေခါင္းစြပ္ေလးစြပ္ၿပီးေတာ့... သူ႔ေနာက္ကလုိက္
လာခဲ့ရတယ္....။  သူကေတာ့ ဆန္တာကေလာ့အက်ီ ၤနဲ႔၊ ဆန္တာကေလာ့ ေခါင္းစြပ္နဲ႔၊လက္အိပ္နဲ႔...။            

                မုတ္ဆိပ္ျဖဴျဖဴ၊ ႏွဳတ္ခမ္းေမႊး ျဖဴျဖဴေတြနဲ႔ ရယ္ခ်င္စရာေကာင္းေပမဲ့..ခ်စ္စရာလည္းေတာ္ေတာ္
ေကာင္းခဲ့တယ္လုိ႔ထင္မိတယ္။  ဟုိး လြန္ခဲ့တဲ့ဆယ္ႏွစ္ေက်ာ္ကေပါ့။  အိမ္ေတြရဲ့ တံခါး၀ေလးေတြ၊ ပန္းအုိး
ေလးေတြၾကားမွာနဲ႔၀ရန္တာေတြမွာအမွတ္တရလက္ေဆာင္ အရုပ္ကေလးေတြ လုိက္တင္ေပးရင္းမနက္
ေလးနာရီထုိးခဲ့တယ္။  မွတ္မွတ္ရရ မနက္က်ေတာ့ ႏွစ္ခ်က္ အတီးခံလုိက္ရတယ္...။ မေျပာပဲနဲ႔တစ္ညလံုး
 ေလွ်ာက္သြားလုိ႔ ေဖေဖမွတ္ပံုတင္လုိက္တာေလ...။

                         ေက်ာင္းၿပီးေတာ့......... သူငယ္ခ်င္းတုိ႔ ႏုိင္ငံျခားကုိ ထြက္သြားၾကတယ္....။  ခရစၥမတ္ေတြ
လဲ အႀကိမ္ႀကိမ္ေက်ာ္လြန္ခဲ့တယ္......။  ဆန္တာကေလာ့ႀကီးရယ္၊  ဓမၼေတးေတြရယ္  ခ်စ္သူရယ္ အတူတူ ဘ၀ထဲက ထြက္သြားၾကတယ္။ အမွတ္တရေတြ၊ ပံုရိပ္ေတြ ျမတ္ႏုိးျခင္းေတြရယ္။ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာလည္မွာ
ဆဲြထားခဲ့တဲ့ ခ်စ္သူေပးခဲ့တဲ့ လက္၀ါးကပ္တုိင္ေလးသာ အခုထိက်န္ရစ္ေနခဲ့တာပါ....။  

                       ခရစၥမတ္ေရာက္တုိင္း၊  ႏွင္းေတြက်တုိင္း လြမ္းေနတယ္.....။ ခ်စ္သူလုိ႔ သတ္မွတ္ထားေပမဲ့
လည္း  တကယ္တမ္းကေတာ့အခင္မင္ဆံုး သူငယ္ခ်င္းအေနနဲ႔ပါပဲ...။

                      သူတုိ႔ ႏုိင္ငံျခားကုိ ထြက္မသြားခင္မိသားစုႏွစ္ခုေဆြးေႏြးျဖစ္ၾကတယ္လုိ ႔ေျပာတယ္၊ ေနရာ
ခ်ေပးၿပီးတဲ့အထိေဆြးေႏြးလုိ႔ရေသးတယ္။  ေနာက္ၿပီး...... မ်ဳိးဆက္သစ္ေတြ ေမြးဖြားလာရင္ ဆုိတဲ့ ေနရာ
အေရာက္မွာ.. ႏွစ္ဘက္ ညွိႏွဳိင္းဖုိ႔ ရပ္တန္႔ၿပီးကၽြန္ေတာ့္ကုိ အတည္ျပဳခုိင္းၾကတယ္။  သူ႔ကုိလည္း သူ႔မိဘ
က အတည္ျပဳခုိင္းခဲ့တယ္တဲ့......။

                          ကၽြန္ေတာ္ စဥ္းစားတယ္။  ကၽြန္ေတာ္ကုိယ္တုိင္လဲ ဘာသာေရးကုိ သက္၀င္ယံုၾကည္ခဲ့တဲ့
လူေလ......။  ခ်စ္သူကို လြတ္လပ္ခြင့္ေပးႏုိင္ေပမဲ့ ရင္ေသြးေတြ အတြက္ကေတာ့ ခြင့္မျပဳခ်င္ဘူး၊ သူလဲဒီလုိ
ပဲတဲ့ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ေဆြးေႏြးၾကေသးတယ္။ ကေလး ေတြကုိလည္း လြတ္လပ္စြာ ခြင့္ျပဳႏုိင္ဖုိ႔။  ဒါေပမဲ့အဆင္
မေျပခဲ့ဘူး။ ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ သူတုိ႔ မိသားစုႏုိင္ငံျခားကုိအၿပီး ထြက္သြားၾကတယ္.....။

                           ႏုိင္ငံျခားကေန သတိရေၾကာင္း၊ ခရစၥမတ္ ေရာက္ေတာ့မယ္ ဆုိတဲ့အေၾကာင္း၊ ႏွင္းေတြ အဆုပ္လုိက္၊   အခဲလုိက္ က်ဆင္းေနတယ္ဆုိတဲ့ အေၾကာင္း၊  အဆမတန္ လြမ္းေနေၾကာင္းနဲ႔ သူ႔ကုိ အလုိ
လုိက္ေပးဖုိ႔နဲ႔ သူ႔ကုိခ်စ္ရင္ လုိက္လာခဲ့ဖုိ႔ေတြကုိေတာ့အၿမဲလုိလုိ ေျပာေနတတ္တာပါပဲ....။

                            ခ်စ္ျခင္းတရားနဲ႔  ယံုၾကည္မွဳၾကားမွာ  ကၽြန္ေတာ္ ရွင္သန္ေနေပမဲ့ ယံုၾကည္ျခင္းေတြကုိ မစြန္႔လႊတ္ႏုိင္ခဲ့ဘူး။ အခုလည္း ခရစၥမတ္ေရာက္ျပန္ၿပီ။ သတိရေနရင္းက လည္ပင္းက လက္၀ါးကပ္တုိင္
ေလးကုိ စမ္းၾကည့္မိတယ္။ အၿမဲ အတူရွိေနေပမဲ့.... ႏွလံုးသားနဲ႔ နည္းနည္းေလး ေ၀းေနတယ္ေလ။

   
                           ႏွင္းေလးေတြကုိလည္း  ခ်စ္ပါတယ္...။   ခရစၥမတ္မွာလည္း ေပ်ာ္ပါတယ္...။  ဆန္တာ
ကေလာ့ႀကီးကုိလည္းလြမ္းမိပါတယ္။  ခ်စ္သူကုိလည္း တမ္းတတယ္။ ေအးခ်မ္းတဲ့ညေလးမွာေတာ့.......
ခ်စ္သူ ကုိယ္စား လက္၀ါးကပ္တုိင္ေလာ့ကက္ေလးက အရင္ထက္ပုိၿပီး ေအးစက္ေနသလုိလုိပါပဲ....။

                             အခ်စ္ စိတ္ေတြဆုိတာလဲ အစကတည္းက  ဒီဇင္ဘာ ေဆာင္းေလးေတြလုိ ေအးစက္
ေနခဲ့ရင္....၊  ေနာက္ၿပီး ေလာ့ကက္ေလးလုိ ခံစားခ်က္မဲ့ေနခဲ့ရင္....၊   ေနာက္ၿပီး ဆန္တာကေလာ့ႀကီးလုိ
 ေပးေ၀ႏုိင္တဲ့သူသာ ျဖစ္ေနခဲ့ရင္.... လုိ႔။

                            ခ်စ္သူ (သုိ႔) အမွတ္တရ ညေလးမွာ ဆန္တာကေလာ့ႀကီး ေပးခဲ့တဲ့  ႏွဳိးစက္နာရီေလး
ကလည္း ဓါတ္ခဲေလးေတြ လဲလဲၿပီးသံုးခဲ့ေတာ့အခုထိ မနက္တုိင္းသံစံုတီးလံုးေလးေတြနဲ႔ခ်စ္သူကုိယ္စား
 ႏွဳိးေနတတ္ခဲ့တာပါပဲ။ မနက္ခင္းတုိင္းခ်စ္သူကုိသတိရေစတတ္ခဲ့တယ္ေလ...။ ဘယ္ အေျခအေနဘယ္
ေနရာမွာ ဘာေတြ ဘယ္ေလာက္ကြာျခားေနပါေစ  သတိရေန တတ္ခဲ့ပါတယ္။

                           ခ်စ္သူေရ... ႏွင္းေလးေတြလုိ ေအးျမပါေစ... ခရစၥမတ္ညေလးေတြမွာလဲည္း  ကုိယ့္ကုိ သတိမရဘဲနဲ႔  လြတ္လပ္စြာ ေပ်ာ္ရႊင္ႏုိင္ပါေစလုိ႔... အၿမဲ ဆႏၵျပဳေနပါတယ္ကြာ။ ဒါ သစၥာစကားပါေနာ္... ခ်စ္သူ ယံုၾကည္ႏုိင္ပါေစ....။